Krallar ve Kraliçe (2004) incelemesi

Biraz ilginç bir film Krallar ve Kraliçe.

Önce Nora ile tanışıyorsunuz. O size kendinden bahsediyor zaten. Klasik Amerikan filmlerindeki gibi hayranlık uyandırıcı, hatasız, mükemmel bir insan değil Nora. İzledikçe geri dönüşlerle birlikte Nora'yı daha yakından tanıyacaksınız. Aslında geçmişe dönüşleri ve eskiyi hatırlaması, bir anlamda kendi şeytanlarıyla hesaplaşması. Çünkü o da bir insan ve hatalarıyla, günahlarıyla karşımızda.



Nora, daha çok küçük korkak bir kız çocuğu gibi. Babasıyla olan sorunları ve ailesinin baskısı üzerinde. Herşeyden sorumlu tutulmuş gibi ve hatta o da kendini herşeyden sorumlu tutuyor. Uzun süre mutlu olamamış ve yine kendisi gibi uzun süre mutsuz olmuş bi adama aşık oluyor.

Nora'yı, eşinin intiharından sonra çocuğuna onun soyadını vermek için çaresizce belediye binasında çırpınırken göreceksiniz. Babasıyla ve geçmişiyle yüzleşmesine de şahit olacak ve kendi seçtiği yolda ilerlerken neden bu kararı verdiğini daha iyi anlayacaksınız.



Filmin bir diğer ana karakteri de İsmail. Filmde orijinal haliyle kullandık ve "Ismael" yazdık ama hem diğer ülkelerde ve kültürlerde hemde bizim ülkemizde ve kültürümüzde ismin anlamı aynı sadece yazılış ve söylenişinde farklılıklar var. Bildiğiniz gibi İsmail, hem Kuran'da hem de Tevrat'ta geçen bir hikayeye dayanan bir isim; Hz. İbrahim'in oğlu.

Biraz kaçık bir tip İsmail. Hem deli hem akıllı. Değişik bir çekim gücü var. Bir yandan psikatristlerle kafa bulabilecek kadar psikoloji bilgisine sahipken diğer yanda ailesi ve özel hayatıyla ilgili sorunları çözemeyecek ve hatta çözülmemiş bırakacak kadar da umursamaz bir tip. Ama filmin sonunda, manevi oğluyla yaptığı konuşmada parlıyor ve bize asıl yüzünü gösteriyor diyebiliriz.

Nora'nın oğlu, o yaştaki diğer çocuklardan farklı olarak içine kapanık bir çocuk. Babası daha o doğmadan ölmüş ve ilgisiz bir anneye sahip. Bu kötü aile ilişkisinin aynısına annesinin de yaşamış olması bir tesadüf değil.



Benim filmde en çok hoşuma giden karakter, İsmail'in de sonradan birlikte olmayı seçtiği Çince öğrencisi oldu. O son hastaneden çıkış sahnesinde sarılmaları, kızın "evet, evet, evet..." diyerek kendini İsmal'in kollarına bırakması görülmeye değer.

Tamam biraz ağır ve edebi bir dili var ama sırf bu kız için bile bu film izlenir. Diğer yandan, Nora'nın hikayesi sizi içine alacak ve 2 saatten fazla geçen sürenin farkında bile olmayacaksınız. Bu mükemmel olmayan insanların hikayesine bir şans verin derim.

Saygılarımla.