Arınma Gecesi: Anarşi (2014) İncelemesi - The Purge: Anarchy

İlk filmi beğenenler varsa bu filme hayran kalacaklardır. İlk filmi beğenmeyenler de buna hayran kalacaktır. Zaten filmin güzel olan bir kısmı da bu. Oyunculuk da izlenmeyi etkili yapınca film olması gereken şemaya yavaş yavaş oturmayı başarıyor. Özellikle Frank Grillo, rolünü çok iyi yansıtıyor. İntikam arzusuna bürünmüş bir babanın olması gereken tepkilerini kameraya etkileyici bir hisle yansıtması filmimizi daha izlenilir hale getiriyor. Sadece bu da değil diğer yan oyuncular da uyum içerisinde. Gece şehirde olanlara şahit olunca korkuyu iliklerinize kadar hissediyorsunuz.



Serinin ilk filminde değişen Abd yönetiminin getirdiği yeni yasalarla var olan şiddet olaylarını her gün göreceğimize bir gün herkese şiddet yapma özgürlüğü vererek şiddeti sadece belli bir gün görme fikrinin ne derece çarpıcı olduğuna şahit olmuştuk. Bu filmde de aynı yönetim devam ediyor ve yılın 12 saatlik şiddet özgürlüğü yaklaşıyor. Film başta bu yaklaşma anını bizlere yansıtıyor. Herkes günlük yaşamına devam ediyor. İşte sanki bir seçim zamanı gelir gibi yapacakları şiddeti düşünen insanlar falan dolaşıyor etrafta. Bu yasa sayesinde ölen insanların sayısı artmış ve işsizlik azalmıştır mesela. Düşünsenize sizin yerinize işe başka biri mi girdi, Arınma Gecesi sizi çağırıyor. O kişiyi öldür ve kurtul. Bu kadar basit bir dünya düzeni.

Filmde saatler ilerledikçe heyecan da tavan yapıyor. Sanki siz de işin içindeymiş gibi oluyorsunuz. Şiddete az bir süre kala yolda kalan bir çiftin ve onları öldürmek isteyen sokak serserilerin heyecanıyla film başlıyor. Daha sonra evlerinde şiddete maruz kalan anne, kızı ve geçen yıl ki arınma gecesinde çocuğunu öldürenlerden intikam almak isteyen bir babayı görüyoruz. Bu karakterler bir şekilde bir araya geliyor ve artık yapmaları gereken gece boyunca hayatta kalmalarıdır. Anlatması bile heyecanlı doğrusu. Önemli olan var olan bu kurguyu işlenilir kılan bir senaryoyla geliştirmektir. Bunu ilk filmde maalesef göremedik. İkinci filmi başarılı yapan kısım da bu işte. İlk filmde dar bir alanda geçen konu bu filmde daha açık alana yayılıyor. Bu da var olan distopya evreninin görmemizi sağlıyor. Bu yönüyle de ikinci film takdire şayan bir atılımda bulunuyor. Sadece görsellik yönünden değil, film bizleri işin içinde geçen yaşama arzusunu da iyi yansıtıyor. Bazı sahneler kanınızın çekildiğini hissediyorsunuz.



James, yapmış olduğu bu filmlerle kutlanması gereken bir isim. Sadece olaya kurgusal bakmak bile bunu hak ettiğini gösteriyor, ama film sadece bundan ibaret değil. Daha güzel tarafı filmin içinde saklı gerçeklikler. İnsan soruyor, neden böyle bir yasa çıktı? Bir nevi aslında film sistem eleştirisine sahip. Daha önceki Snowpiercer filmi incelememde de söylemiştim, bu tarz sistem eleştirisine sahip filmleri izlemek ayrı bir değer. Dünya öyle bir hale gelmiştir ki nüfus artmış ve şiddet yükselmeye başlamıştır. Nerde çokluk orda bolluk bereketlik hesabı yasalarımızın çıkış noktasını oluşturuyor.

Bazı anlarda seyirciye yansıtılanlar arasında insanların bir arada tutan en önemli gerçekliğin adalet olgusu olduğunu görüyorsunuz. İnsanların "İd"lerine nasıl sahip olduklarına falan. Güvenlik güçlerinin ve adaletin önemi bu nedenle fazla olduğuna. Adaleti ve güvenlik güçleri yok olmaya başlayan bir ülke de şiddet artmaya başlar. Günümüz dünyasında buna örnek olacak çok fazla ülke var maalesef. Film bize bunu böyle güzel bir kurguda anlatıyor. Sadece bu değil, filmde belki de en vurucu gerçeklik fakir halkın zenginler tarafından eğlence amaçlı öldürülmesidir. Tipik bir yaşam kuralı yasalar çoğu kez zenginlerin işine gelir. Neden, niçin böyle oluru tartışmaktan çok nasıl bunu yok ederi konuşmak daha mantıklı olur gibi. Filmde bu durum baya can sıkmıyor değil hani. Kapital zihniyetin kendini üstün görmesi ve bu üstünlüğünü yasalar sayesinde vahşete çevirmesi yine günümüzdeki gerçekliği gösteriyor. Silah tacirlerinin milyarlar kazanmasıyla zengin mekanlarda gününü gün ederken dünyanın birçok yerinde sattıkları silahlarla kadınların tecavüze uğramasını umursamadıkları gerçeği gibi ya da çocukların eli kalem tutması gerekirken satılan bu silahları tutması gibi var olan dünya düzeni filmde iyi yansıtılıyor. Bana dokunmayan yılan bin yaşasın fikri zaten dünyayı yok eden asıl düşünce de neyse.

İzlerken beğeneceğiniz bir yapım. İlk filme bakıp buna öyle başlayın derim. Aradaki farkı görmüş olursunuz ve senaryoya daha hakim hale gelirsiniz. Hatta bu kurgu tartışılabilir bir durum. Var olan nüfus artışının dünyayı yok etme durumu bazı kesimlerce tehdit algılanmakta. Bugün bazı salgın hastalıkların dünyanın en geri kalmış yerlerinde başlıyor olması da bunun bir göstergesi gibi. Komplo teorilerine göre konuşuyorum tabi. Filmin bu mantık içerisinde de kurgulanmış olması olası bir durum. Her türlü izlerken kendinizi ve dünyayı eleştirecek fikirler veren bir film. Bu bile ayrı bir değer. Karanlık bir odada tek başınıza izleyip var olan kurguya kendinizi verdiniz mi etkisini hissedebileceğiniz önemli yapımlar birisi yani.

İyi seyirler.

__________________
[Sadece kayıtlı kullanıcılar linkleri görebilirler. ] - [Sadece kayıtlı kullanıcılar linkleri görebilirler. ]
Öneri ve şikayetlerinizi bana e-mail aracılığı ile yapabilirsiniz. [Sadece kayıtlı kullanıcılar linkleri görebilirler. ]
Paylaşmış olduğum sunumlardaki kırık link bildirimleri için özel mesaj (p.m.) atarsanız linkleri yenilerim.
Paylaşımlarımın devamı için premium hesabınızı [Sadece kayıtlı kullanıcılar linkleri görebilirler. ]ne tıklayarak alıp bana destek olabilirsiniz.